Beste allemaal,
In één van de onderwerpen op dit boeiende forum las ik een opmerking over kijktechniek, bij het rijden. En dat de juiste kijktechniek erg vermoeiend is (vermoedelijk vanwege de nodige concentratie?). Kan iemand me hier wat meer over vertellen? (Of doorverwijzen als dit al eens uitvoerig ter sprake is gekomen.) Het valt me altijd zo op dat velen op de weg blijkbaar helemaal niet bezig zijn met wat er rond hen gebeurt ...
Vriendelijke groeten,
Maarten
kijktechniek
Re: kijktechniek
Deze vraag is wat verweesd achtergebleven ...
Als je over het sturen gaat nadenken, begin je vierkant te rijden ...
Vele ongevallen met motoren gebeuren door te kijken waar men net NIET heen wil ...
In de auto lijkt dat allemaal niet zo nauw te luisteren, maar het helpt wel degelijk om beter en bewuster te rijden.
Kijktechniek bestaat er vooral in dat je vér vooruit kijkt - honderden meters vooruit als dat kan.
Je zal dan vanzelf ook de dingen zien die dichterbij gebeuren.
In wezen kijk je naar alles en niets - je concentreert je nergens in het bijzonder op en kijkt naar niets in het bijzonder, want dat betekent dat je andere dingen onvermijdelijk mist.
Als je dat gaat combineren met regelmatig kort in de spiegels kijken, kom je er met oefening toe dat je een mentaal beeld krijgt van wat er zich rond je aan het afspelen is op de weg.
Kijktechniek betekent ook kijken waar je heen wil rijden - en je zal er ook naartoe rijden.
Je voert dan zowat onbewust de nodige stuurbewegingen uit om die richtingsverandering uit te voeren.
Het beste is dat dit ook werkt in een noodstituatie - een slip of zo.
Je kan ook naar gaten, naar uitwegen leren kijken door je tijdens het rijden eens af te vragen waar je heen zou rijden mocht er plots "iets" gebeuren.
Als er echt iets gebeurt, zal je immers daarheen moeten kijken en niet naar de hindernis.
Volop in de remmen achterin een file knallen terwijl de pechstrook, een parkeerstrook, of een andere rijstrook vrij is ... het klinkt dwaas, maar het gebeurt keer op keer.
De oorzaak is gefixeerd kijken naar de hindernis, en niet naar de uitweg.
Dat je dat al opgevallen is, is al een goede zaak
Hoe essentiëel kijktechniek is, merk je pas op de motorfiets - je stuurt dat ding letterlijk door te blijven kijken waar je heen wil.Bibliotheker schreef: In één van de onderwerpen op dit boeiende forum las ik een opmerking over kijktechniek, bij het rijden. En dat de juiste kijktechniek erg vermoeiend is (vermoedelijk vanwege de nodige concentratie?)
Als je over het sturen gaat nadenken, begin je vierkant te rijden ...
Vele ongevallen met motoren gebeuren door te kijken waar men net NIET heen wil ...
In de auto lijkt dat allemaal niet zo nauw te luisteren, maar het helpt wel degelijk om beter en bewuster te rijden.
Kijktechniek bestaat er vooral in dat je vér vooruit kijkt - honderden meters vooruit als dat kan.
Je zal dan vanzelf ook de dingen zien die dichterbij gebeuren.
In wezen kijk je naar alles en niets - je concentreert je nergens in het bijzonder op en kijkt naar niets in het bijzonder, want dat betekent dat je andere dingen onvermijdelijk mist.
Als je dat gaat combineren met regelmatig kort in de spiegels kijken, kom je er met oefening toe dat je een mentaal beeld krijgt van wat er zich rond je aan het afspelen is op de weg.
Kijktechniek betekent ook kijken waar je heen wil rijden - en je zal er ook naartoe rijden.
Je voert dan zowat onbewust de nodige stuurbewegingen uit om die richtingsverandering uit te voeren.
Het beste is dat dit ook werkt in een noodstituatie - een slip of zo.
Je kan ook naar gaten, naar uitwegen leren kijken door je tijdens het rijden eens af te vragen waar je heen zou rijden mocht er plots "iets" gebeuren.
Als er echt iets gebeurt, zal je immers daarheen moeten kijken en niet naar de hindernis.
Volop in de remmen achterin een file knallen terwijl de pechstrook, een parkeerstrook, of een andere rijstrook vrij is ... het klinkt dwaas, maar het gebeurt keer op keer.
De oorzaak is gefixeerd kijken naar de hindernis, en niet naar de uitweg.
Het valt me altijd zo op dat velen op de weg blijkbaar helemaal niet bezig zijn met wat er rond hen gebeurt ...
Dat je dat al opgevallen is, is al een goede zaak