Vrijdag heb ik mijn 2de examen poging gedaan en ben dus geslaagd.
Maar toch heb ik het gevoel dat ik het niet waard ben.
Ik had het geluk dat ik de route had die ik bijna elke dag rij.
1 voldoende en 1 voorbehoud.
Ik kan het nog steeds niet geloven dat ik geslaagd ben, want zo heel veel rij ik niet.
En druk verkeer.. krijg er de kriebels van.
Mijn vriend die al zeker een jaar rond rijd is niet geslaagd wegens 2x voorrang van rechts gemist te hebben, twijfel of hij wel juist stond toen hij geparkeerd stond en denken dat hij een straat niet in mocht , maar hij had het onderste bord niet gezien dat het enkel voor 3’5 ton was.
Dat ik geslaagd ben is waarschijnlijk een teken dat ik wel degelijk kan rijden. Maar toch was het puur geluk vind ik.
Iemand die me wat moed kan geven, of denken jullie ook, bij het lezen van mijn verhaal dat ik het niet echt waar ben aangezien ik niet graag rij bij druk verkeer en snel schrik heb. Of is dit redelijk normaal? Ik weet dat het allemaal zeer belachelijk klinkt, maar krijg dat gevoel niet weg.
