- In welk examencentrum ben je geweest? Moorsele
- Zat de examinator naast of achter jou? Naast mij
- Het keren in de straat: in hoevere mocht je zelf de plaats kiezen? Het was een brede straat, kies je zelf
- Het parkeren achter een auto: wat moest je juist doen?
Rechts in een S achter een wagen
- Voorafgaande controles: wat heeft hij gevraagd? Alle lichten, pinkers
- Ben je met de rijschool (welke?) of een begeleider geweest? Begeleider
- Als je met een begeleider geweest bent, wie was het ? (geen namen maar vb: papa, mama, oom, tante, vriend(in) enz....) Neef
Vertel er ook even bij of je rijschool hebt gevolgd of enkel met begeleider hebt leren rijden:
Ik heb 26 u rijles gevolgd, gezien ik lang ben blijven sukkelen met bediening van de wagen (vn. koppeling, schakelen)
Ben 33j, had nog nooit achter het stuur van een wagen gezeten en moest echt van 0,0 starten.
Mijn voordeel was dat ik nooit stress had of dichtklapte, had een zeer geduldigde instructrice. Ik wou en zou er geraken.
Toen ik m'n bekwaamheidsattest had kwam na de euforie de paniek en faalangst: voor het eerst helemaal alleen de baan op.
Ik was altijd gewend iemand naast mij te hebben en ik durfde niet eens uitrijden uit de parkeerplaats in mijn straat.
Gevolg, de fiets genomen en teleurstelling en tranen.
Ik was er gewoon als de dood voor om stil te vallen.
Is een paar x gebeurd in het begin, dan heb je van die toeterende onozelaars die ze van de weg mogen verbannen, die het tenslotte zelf hebben moeten leren/hun kinderen...
Of die expres heeel dicht achter je rijden, met de rijschool ook meegemaakt, snap dit niet...
Ik moest ook telkens een kalmeerpilletje nemen voor mijn werkshift eropzat toen ik wist: Sh*t ik moet straks terug de auto in, met een uur vooraf paar toiletbezoeken. In de ochtend had ik dit niet want dan was er nog geen spits en was ik praktisch zogoed als alleen op de baan bij het vertrekken.
Langzaamaan ging dit steeds beter, ik kon ook moeilijk de breedte van mijn wagen inschatten in het begin, ik nam bochten zoals camions en ik rijd met een Mini Cooper...
Ik kan er een boek over schrijven, maar het was een parcours met vooral veel afgelachen.
Die keer toen ik met een vriendin de hellingproef wou oefenen en we op het stijlste stuk van de Kemmelberg stonden, dat zelfs zij de wagen bijna ni meer omhoogkreeg, de keren dat ik perfecte ritten deed en plots vol zelfverzekerd in verkeerde vitesse zat dat de wagen loeide en vooruitschoot, de eerste malen tanken, ik stond daar 20min, de andere 10 wagens waren al weg omdat bij een Mini je de tankslang schuin in een bepaalde positie moet houden anders blijft die snakken, zelf moeten uitzoeken
Eerst maal naar de zelfcarwash, was even nat bijna als de auto zelf, hilarisch.
Het rijden met de modernste wagens in de rijschool, dan plots daar staan met een 2e hands zonder 8eruitkijkcamera, zonder sensoren, zelf je lichten moeten aan - uitleggen, met een echte parkeerrem :p
Ik stap soms nog uit als ik parkeer of bij het uitrijden, doordat ik geen sensoren heb gewoon om zeker te zijn.
Voor de rest, zelfvertrouwen hebben. Je weet dat je het kunt. Zeker niet laten opjagen door anderen. Mijn twijfel was veel als je de correcte snelheid rijdt en ze halen je allemaal in en zitten in je 'gat' dat je denkt dat je mss toch te traag rijdt en zou je beginnen versnellen en dan zie plots het volgende bord en je deed het correct. Die weten gewoon de plaatsen waar geen flitsers staan, ongeduldigaards, ook zeker aan ronde punten wanneer jij afkomt dat ze snel nog vlak voor je neus oprijden, al heel veel meegemaakt dus altijd voorzichtig zijn.
Ik ben pas na een jaar mijn praktijkexamen gaan afleggen, was toen vooral veel woon - werkverkeer maar heb geluk dat ik werk in een pretpark, de periodes dat het gesloten was deed ik niet anders dan oefenen, rondrijden, manoevres, ik reed ook altijd beter en vlotter, zelfverzekerd.
De laatste maanden/weken reed ik 3x per week in Moorsele, Gullegem, Heule, Marke, Kortrijk, alle mogelijke routes via autosnelweg, de R8 met de gele lijnen, heb veel mogen tanken maar het was het waard. Ik ben geslaagd voor mijn examen en er is een zeer grote last van mijn schouders gevallen, het was het enige waar ik nog op gefocust was en heb bereikt wat ik dacht nooit te zouden bereiken in mijn leven.
Neem gewoon de tijd, in 3 maanden kun je nog niet voldoende verkeersinzicht hebben, ik vind het goed dat ze de stageduur hebben verlengd naar 5 maanden. Had ik toen al geweest was ik zeker gebuisd. Je hebt 18 maanden dus ga pas als je alle verkeersregels kunt toepassen, je manoevres vlekkeloos kunt uitvoeren, en vooral dat 'inzicht'! Ik reed altijd alleen maar bij het oefenen in de streek telkens met mijn begeleider die meewas naar het examen.
Dan krijg je nog feedback wat je verkeerd hebt gedaan, wat beter kan. (Vb stad Kortrijk, waar je zoveel mogelijk línks moet rijden, anders zit je in een parkeergarage of op een busstrook,..) Zeeeeeer goed letten op remtechniek, zo weinig mogelijk koppeling inhouden, kijken ze heel goed naar. En oefen vooraf op de risicoperceptietest, is niet te onderschatten.
Op het examen zijn de instructies heeeel duidelijk, rijden op GPS duurt ongeveer een 10min.
Heel veel succes iedereen, en als je net zoals ik supergraag autorijdt dan komt dit zeker in orde! Die 40min. vliegen voorbij