Mijn eerste examen een paar maanden geleden daar was ik terecht voor gebuisd: niet gestopt voor een stopteken en een paar keer voorrang vergeten.
Nu ben ik voor de tweede keer examen gaan afleggen met een andere examinator: dus ik was vol zelfvertrouwen. Ik heb gisteren de hele dag geoefent in de buurt.
De examinator zelf was precies dronken en een echte toerist. Hij "zat" achteraan in de auto met een zonnebril en een blik cola te zeggen waar ik naartoe moest (als ik het al kon verstaan).
Het parcours zelf was niet zo slecht maar hier begonnen de fouten: Bij het draaien aan een kruispunt heb ik iets te ruim naar rechts gedraait waardoor ik met mijn linkerband heel lichtjes op de doorgetrokken streep heb gereden. Ik zag hem al vies kijken maar ik dacht ach dat is niet zo erg. Maar dan het keren in de straat (waar ik zoveel op heb geoefend!). De examinator vraagt mij om te keren in de straat waar ik inreed.
Op het moment dat hij dat zei begon ik al mijn manoeuvre uit te voeren, maar dan zei hij heel rustig: "maar meneer u gaat toch niet de eerste de beste plaats kiezen?" Dus ik ga wat verder in de straat maar ik zie nergens een plaats waar je in 3 keer kunt keren.
Ik koos dus snel een plaats uit en daarbij raakte ik een klein paaltje. Daar wist ik meteen dat het voorbij was.
"We keren terug naar het examencentrum, ik veronderstel dat u weet waarom" Ik was zo boos op mezelf geworden dat ik erna allemaal domme fouten maakte maarja het kon me niets meer schelen want ik was er toch niet door.
Maar nu rijlessen nemen zie ik niet zitten, ik woon alleen en ik heb er echt geen geld voor. Een vriend (28j) was mijn begeleider.
Ik denk dus dat het beter is voor mij als ik klaar ben met studeren om dan opnieuw voor theorie te gaan en daarna praktijk.
Ik weet dat dit misschien een domme reactie is, maar geef toe als je al 2 jaar aan het oefenen bent, zonder probleem de baan op kunt gaan en dan zo'n domme dingen op het examen doen. Daar word ik echt mottig van hoor ik wil de eerste maanden niet meer achter een stuur zitten.
